Kara śmierci
16 maj
273 słowa, 1 minuta czasu czytania.
Żydzi stanowili oni obok Polaków najliczniejszą grupę osób więzionych w obozie. Większość z nich przebywała tu od kilu do kilkunastu dni do momentu egzekucji lub wywiezienia do innych obozów.
16 maja 1940 roku w Lager Soldau odbyła się jedna z pierwszych udokumentowanych egzekucji na 20 obywatelach polskich pochodzenia żydowskiego. Wyrok został wykonany w obecności samego inspektora Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Królewcu Ottona Rascha.
Zostali oni skazani na karę śmierci 16 kwietnia 1940 r. przez Sąd Doraźny Tajnej Policji Państwowej w Ciechanowie (Standgericht der Geheimen Staatspolizei – Staatspolizeistelle Zichenau) za nieprzestrzeganie przepisów prawnych III Rzeszy odnośnie osób narodowości żydowskiej – nielegalne przekroczenie tzw. zielonej granicy z Generalnym Gubernatorstwem. Wyrok został wykonany w obecności SS-Oberführera dra Otta Rascha. Tymi ofiarami byli: Haske Fridmann, Mendel Litwinowicz, Hertschek Lipstein, Ruchla Littman, Janke Lofer, Herscht Starkopf, Janke Kleister, Icek Goldbruch, Leib Hirschfang, Abe Slozeski, Kirschbaum Saja, Barek Elfenbein, Schulim Finkelstein, Isak Mak, Eitelsberg Moschek, Chaim Bur, Abraham Bornstein, Baruch Rosenbaum, Anselm Schajer, Moschek Alstein.
W teczce personalnej Icka Goldbrucha, prowadzonej przez ciechanowskie Gestapo, znajduje się informacja, która rzuca światło na jego dramatyczną sytuację w czasie II wojny światowej.
16 kwietnia 1940 roku, za nielegalny powrót do Generalnego Gubernatorstwa, znany jako przekroczenie „zielonej granicy”, został skazany na karę śmierci. Warto zrozumieć kontekst, w jakim działały sądy doraźne Gestapo.
W czasie okupacji niemieckiej, te specjalne trybunały były narzędziem terroru, które miały na celu szybkie i bezwzględne egzekwowanie niemieckiego prawa okupacyjnego. Wyroki śmierci były wydawane często bez możliwości obrony i apelacji, a postępowania były przeprowadzane w sposób ekspresowy.
Wyrok śmierci na Icka Goldbrucha podpisał Hautsturmführer Pulmer, jeden z funkcjonariuszy Gestapo. Wydanie takiego wyroku świadczy o brutalności i bezwzględności okupacyjnych władz niemieckich .
