Ks. Marian Ofiara – Strażnik Pamięci

10 sie

Na tę publikację oczekiwaliśmy wszyscy. Jest to monografia poświęcona polskiemu duchowieństwu i osobom zakonnym – więźniom i ofiarom hitlerowskiego okupanta. W tej publikacji autor stroni od własnych komentarzy i przemyśleń, a skupia się na faktach, źródłach, relacjach do których dotarł w ciągu wielu lat pracy badawczej. Jak często wspominał „przybył do Działdowa o jedno pokolenie za późno…” Choć udało mu się tak dużo osiągnąć w upamiętnieniu Męczenników z Działdowa, to jednak odszedł zbyt wcześnie.

Długo oczekiwana publikacja jest już dostępna. Monografia o historii niemieckiego obozu zagłady Soldau autorstwa ks. kan. Mariana Ofiary – pierwszego proboszcza parafii św. Katarzyny w Działdowie i pierwszego kustosza Sanktuarium Męczenników Działdowskich.

Jest to książka wyjątkowa z wielu powodów. Ukazała się już po śmierci Autora i stanowi owoc jego jakże kompetentnych i zarazem żmudnych, ale prowadzonych z ogromną pasją – trwających ponad ćwierć wieku – badań i poszukiwań. Ustalenia zawarte na kartach tej publikacji są w wielu miejscach przełomowe. Dotyczą one zarówno rekonstrukcji listy ofiar obozu zagłady w Soldau, jak i lokalizacji oraz upamiętnienia miejsc ich pochówku. Ksiądz kanonik Marian Ofiara dotarł do materiałów archiwalnych niejednokrotnie nieznanych nawet badaczom zajmującym się problematyką działdowskiego obozu i przebadał setki historycznych dokumentów. Wspierał inicjatywy edukacyjne, naukowe i wydawnicze, aby upamiętnić męczenników i uratować prawdę historyczną o byłym obozie koncentracyjnym w Działdowie. Pomagał w pracach poszukiwawczo-ekshumacyjnych ofiar obozu, prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej. Często mawiał, że „przybył do Działdowa o jedno pokolenie za późno”. Wiele bowiem osób, z którymi rozmawiał, zbierając relacje żyjących świadków tamtych zbrodni, w czasie II wojny światowej i okupacji hitlerowskiej było jeszcze dziećmi i nie mogło dokładnie pamiętać obozowej hekatomby, a informacje o obozie z lat wojny i z okresu powojennego, skrywane przez dziesięciolecia, przekazali im rodzice czy też dziadkowie.

ks. prał. prof. dr hab. Daniel Brzeziński

Autorem niniejszej książki jest ks. kan. Marian Ofiara, kapłan diecezji toruńskiej, pierwszy proboszcz parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Działdowie, inicjator i kustosz Diecezjalnego Sanktuarium Błogosławionych Męczenników Działdowskich, beatyfikowanych przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 roku. Ojciec Święty dokonał wówczas beatyfikacji 108 męczenników, będących ofiarami nazistowskiego prześladowania Kościoła w Polsce w latach 1939–1945. Wśród błogosławionych znalazły się również trzy osoby pochodzące z diecezji płockiej, a mianowicie arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski, biskup Leon Wetmański i siostra zakonna Maria Teresa, którzy ponieśli męczeńską śmierć za wiarę na ziemi działdowskiej w obozie koncentracyjnym Soldau, w miejscu eksterminacji tysięcy Polaków i Żydów. Egzekucje odbywały się na terenie obozu i w lasach pobliskich wsi Białuty, Komorniki oraz w tzw. Lasku Zwierskiego. Dzięki staraniom ks. Mariana Ofiary trwałym i wymownym znakiem pamięci o rzeszy więźniów obozu koncentracyjnego Soldau stało się diecezjalne sanktuarium w Działdowie, erygowane kanonicznie 8 czerwca 2014 roku. Jest to zarówno miejsce modlitwy, kultu i pielgrzymek, jak i punkt edukacji uświadamiającej tragiczne i dalekosiężne skutki nazizmu hitlerowskiego.

Rok 2022, sześćdziesiąty rok życia ks. Mariana Ofiary, był dla niego czasem trudnych zmagań z nasilającą się chorobą nowotworową. Na dwa dni przed śmiercią, która nastąpiła 8 kwietnia 2022 roku, świadom w pełni swej sytuacji, zatelefonował ze szpitala, aby się pożegnać. Cierpiał, ale o tym nie mówił. Natomiast powiedział mi, że teraz lepiej rozumie, ile wycierpieli więźniowie obozu koncentracyjnego, umierający w nieludzkich warunkach, na barłogach, bez żadnej pomocy medycznej. Wyraził również przekonanie, że wkrótce spotka się z Panem Jezusem i ufa Jego miłosierdziu. W końcu wyznał, że kocha swoją diecezję i parafię, dlatego chorobę przyjmuje jako swoją modlitwę za Kościół.

Verba docent, exempla trahunt – słowa uczą, przykłady pociągają. Najbardziej pociągają przykładni ludzie. Czytelnikom tej książki życzę owocnej lektury, uwzględniającej także piękną osobowość Autora.

+ Andrzej Suski Biskup Toruński Senior
Napisz do nas