80. rocznica Znaku Polski Walczącej

Znak „Polski Walczącej” to symbol walki konspiracyjnej, który na murach Warszawy pojawił się po raz pierwszy 20 marca 1942 r. Namalował go harcmistrz Maciej Aleksy Dawidowski ps. „Alek” (1920-1943) na kawiarni Lardellego. Symbol Polskiego Państwa Podziemnego powstał z połączenia liter „P” i „W” oznaczających POLSKĘ WALCZĄCĄ, wpisanych w znak kotwicy.

Jego autorstwo przypisuje się Annie Smoleńskiej ps. „Hania”, córce chemika prof. Kazimierza Smoleńskiego. Była harcerką, studentką historii sztuki na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Gestapo aresztowało ją 3 listopada 1942 r. gdzie trafiła na Pawiak. „Hanię” przetransportowano do KL Auschwitz, gdzie po trzech miesiącach umiera 19 marca 1943 r.

Znak „Polski Walczącej” – symbol nadziei i oporu ma czytelną wymowę patriotyczną. Jest to nasz wspólny międzypokoleniowy znak nadziei. Znak ten był tarczą dla pokolenia czasów wojny, dla pokolenia obrońców ojczyzny: Armii Krajowej #AK, Narodowych Sił Zbrojnych #NSZ i innych formacji walczących o niepodległy byt państwa polskiego.

Komendant Armii Krajowej, gen. Stefan Rowecki ps. „Grot” w rozkazach wydanych w lutym i marcu 1943 r. polecał propagowanie KOTWICY jako symbol sabotażu i dywersji AK, co czyniono, sygnując tym znakiem wszelkie akcje przeprowadzone przez organizację.

W Archiwum Akt Nowych w Warszawie zachował się rozkaz dowódcy głównego #AK gen. Stefana Roweckiego „Grota”, który w marcu 1943 nazwał Znak Polski Walczącej „naszym znakiem firmowym”! Brzmi to bardzo współcześnie i zobowiązująco.